Die Pennsylvaanisch Deitsche hen viel Aawerglaawe iwwer Dod. En Bsucher zu Pennsylvaanisch Deitschland in de 18. un 19. Yaahrhunnert hett viele verschiddliche Saage gheert. Do sin ee paar:
Wann du aerscht uff em Sunndaag grank bischt, dei Grankheit waerrd dodlich sei.
Wann en Pickder vun re Wand runnerfallt, waerrd epper schtarewe.
Wann en Grabb greizt dei Weg uff de Schtrooss, waerrscht du ball en Begraebnis bsuche.
Wann en Uhr bletzlich schtoppt, waerrd es en Dodesfall gewwe.
Wann en Fruchtbaam bletzlich im Schpotyaahr blieht, waerrd epper schtarewe.
Beim Zwiwwele blanse, wann du en Roi fehlscht odder bei Fruchtkaern saee, waerrscht du schtarewe eb es Yaahr faddig iss.
Wann es Begraebnisse gschwischich Grischtdaag un Nei Yaahrs gewwe, waerre es viele Begraebnisse darrich es Yaahr gewwe.
Wann en Vogel in en Haus neifliegt, waerrd epper schtarewe.
Wann en Gluck graeht, gebt’s en Dod.
Wann die Singe bei en Begraebnis schlecht iss, waerrd es en annere Begraebnis gewwe.
Wann en Eil newwich en Haus ruft, epper waerrd schtarewe.
Aazeeche wie des sin yo eppes. Vielleicht hoscht du Angscht nau aus em Bett zu kumme? Awwer, wann du in Bett bleibscht un fiehlt dich net gut, zopp net uff dei Bettdicher un Blaenkets, weil wann en granke Paerson des dutt, waerrd er schtarewe…so glaawe die Pennsylvaanisch Deitsch.
Do iss en Audio Klip:
Aich kunn alles vastieh un lease, doas is jo fast es Gleiche wäi doas owwerhessisch Gebabbel, woas mir all, als aich en kloona Bub woar, dahoom in uuserm Dorf mitannaner geschwätzt hun.
Ierscht in da Schoul hott mir user Fräulein Lehrerin dann gesaht, aich sollt gefälligst noch ‘der Schrift sprechen’. Doas hott owwer gedauert, bis aich aach doas gekunnt hun.
Kerle, wos is doas schie, doas ze hurn.