Guder Daag Blog Leser! Ich will mit sell aafange: Hallicher Gebottsdaag Amerika! Ya, heit iss mei Land 238 Yaahre alt un sie guckt allsfatt nooch yung zu mir. Ich waar die letschde 11 Daage in Deitschland so ‘siss siess widder heem zu sei un zu feiere. Selle Woch will ich en katze Poscht schreiwe. Fer ee paar Daage hot en guder Leser mir en EPoscht gschickt. Er hot mich gfroogt Yankee Doodle in Deitsch zu iwwersetze. Weil heit der 4. Tschulei iss, find ich sell en gude Idea! So do iss es in Ehre vun Amerika ihr Gebottsdaag:
Yankee Doodle
Yankee Doodle iss zur Schteddel gange,
Reidet uff en Pony,
Hot en Fedder in sei Hut gschteckt
Un hot’s Macaroni genaamt!
Chorus:
Yankee Doodle hald es uff,
Yankee Doodle dandy,
Meind die Myusick un die Schritt,
Un mit de Maedle sei hendich.
Sell reimt net so gut uff Deitsch awwer mer kann es ennichau singe! Ich winsch all mei Leser en wunnerbaar 4. Tschulei. Hett viel Gschpass uff eiere Picknicks, esst viel un drinkt ee paar Biere uff dem John Adams, dem Thomas Jefferson, un dem Benjamin Franklin. Sie daete arrig gaarn aa mitdrinke wann es meeglich waar!
Do iss en Audio Klip:
Es iss shay oss du froh bischd fer Amerikas gebottsdawg, awwer sell gemoynt mich on eppes.
De USA hutt unser Foreldre nedd noch Amerika ei’g’lawda. Es waar der Englishmann Billy Penn mit’m Erlawbniss fum Kaynich fun England.
Fleicht setta mir aw der Kaynich unn England mohl donka, gell?
Awwer fer die freihayd woss Amerika uns gewwa hutt sinn mir aw nadierlich donkbaw.
mach’s guud.
Hallo Liewer Doug!
Mei, scho wied’r hosch du eppes ganz Schö’s zuschdand’g’bracht: däs hot au epper (leid’r bin i nomols in d’r Bibliodek, wu mei Büchele net senn, nur die von d’r Stadt senn hier zu sehe), vieleichd d’r John Birmelin mol v’rsuchd, Dei Üwersetzung isch awwer echt super un wie ma’ uff Hochdeitsch so sagt, textgetreu. Daheem haww i e Sammlung vun PA Deitsche G’dichde un Lesestückle, un do drinne isch eppes Ähnlichs wie dei Yankee Doodle-G’dichtle. Do drinne haww i au no die zwee Versione vun „Regina Hartman,“ vum Mädle, was vun dene „Insche“ wie se im G’dicht vun John Birmelin so heesse g’fange gnumme worre isch. Sellre Mädle isch unter dene uffg’wachse un, wu se `re Mamma g’funne hot, hot sellre junge Fraa koi Wort Deitsch meh‘ schwätze könne. Erschd als die Mamma `s Jesuslied „Allein und doch nicht ganz alleine“ a’gstimmt hot, isch’s klor g’worre, wem se g’hört hot, un die Mamma un `re Tochder hän si‘ wied’rg’funne. Däs hosch du au emol in dei’m Blog durchg’ewe. Däs Büchle hot au allerlei drinne, un i muss mi halt dra‘ erinnere, die ISBN-Nummer für di zu nodiere. V’leicht hosch du’s scho in dei Sammlung, awwer e schö’s Büchele isch’s ja. I glaww, sell isch leid’re (wie mei 2 Bändle aus Pforzheim in onsrer Mundart) scho längschd vergriffe. I haww mit Freid‘ g’merkt, dass Dei Büchle no net v’rgriffe isdch, un in dene nächschde poor Daage soll’s a’kumme, dann ka‘ i v’leichd mehr wie die Pennsylvanier schreiwwe lerne—gell?! Mei „Old Order Amisch“ Freinde duhne so unner sich no schwätze, un erschd wenn i ganz schö langsam rede, duhne se mi Deelweis‘ verschtehe. I glauww ja, mit Dein’re Hilf‘ un au die vun d’r Frau Stoltzfus (i haww ihr Büchle mit CD scho‘ g’kauft) wird’s no „wie g’schmiert“ gehe! (so hot’s mei Opa so schö g’saat!). Nu, bis bald send’t Di un all‘ Dei Liewwe schö’schde Grüsse aus’m Grossschdadt zum Weschde
Jim Kramer
Seller Pittsburgher Kerl
Hallo Liewwer Doug!
Zwee “Randbemerkunge”:
Erschdens: Dei “Yankee Doodle” duht mi an e Version, die in ‘m Büchele bei mi uffm Regale doheem isch: Seller Büchle heesst “A PA German Anthology” vun Earl Haag z’ammeg’stellt, unner ISBN # 0-941664-29-5 für die g’bundene Ausgawe un für die broschierte Ausgawe, ISBN 0-945636-00-8. I wees awwer net, ob’s scho vergriffe isch od’r no zu hawwe. I haww‘ s vor mehr als 20 Johre im alde bzw ehemalige Buchlade vun der University of Pittsburgh zu $5,-USD g’funne un glei g’kauft—so eppes Ei’malig’s därf ma halt net „mir nix dir nix“ uffm Stapel zum Wegschmeisse hinnerlasse, gell?! Do drinne senn au zwee Versione vun „Regina Hartman“, ee‘ G’dicht vum John Birmelin, un no eppes in Prosa. E schöne Sammlung, un uff schön’m Papier g’druckt—s’isch gor net vergilbt. Däs isch au e „pet peeve“ bei mi: warom senn so viele Drucksächele in 5 bis 10 Johre zum Wegschmeisse, weil se scho gelb un z’rbrechlich senn? Nu, e Froog für annere Zeite, gell net?!
Zweet’n’s:
Wie i heit vun d’r Arweet heemkumme bi’, haww I wie sonscht immer ins Briefkäschdle g’uckt: Eppes Wunnerbares un schö v’rpackt hot d’r Briefträger ‘neig’legt: e Paketle vun Amazon! I haww’s glei uffg’risse un richtig g’staunt: So e wunnerbares Büchle üwer Pennsylvanisch-Deitsch vun—e’em gwisse Herrn Douglas Madenford! `Sisch ganz preiswert g’wä, i mein‘ ja, no mehr hätt‘ ma mit recht v’rlange könne! I haww‘ e bissele g’lese, g’lacht un mi richtig g’freit, weil i a‘ mei Opa g’dacht haww—wie sehr hätt’ er sich au no g’freit, wenn’r no am Lewe wär‘! Du bischt e Talent, un hosch all’s so schö un logisch arrangiert—bal‘ werd‘ i mi no bei mei B’kannte in Somerset County scho verständlich mache könne! Do duhne se au viel Pennsylvanisch-Deitsch schwätze. Nomols schön’n Dank für Dei wunnerbare Arweet, un recht viel Sommerfreid‘
wünscht Di un Dei Familie
Jim Kramer
Seller Pittsburgher Kerl
Hi Jim, ich glawwe ich kann selle Frooge antwadde. Viele aeldere Drucksache sinn aaf lumpertes billiges Papier mit viele Saeure drinne g’druckt un daher waerrn geel un zerbrechlich mit de Zeit.