Guder Daag Blog Leser! Eb ee paar Woch zerick hawwich en Iwwersetzing vun dem Wilhelm Tell uff Deitsch geduh. Selle Woch will ich widder en gude bekannte Gschicht uff Deitsch iwwersetze: Escheputtel. Viel Gschpass bei Lese!
——————-
En Kutsch schtoppt var der Dier un die zwee Schweschder mache die Kutschdier uff. “Do sin die Eilaadinge fer den Dans in dem Keenich sei Haus. ‘Sis dem Keenichsoh sei Gebottsdaag!”
“Ich mach en Dansfrack,” saagt die Escheputtel. “Ich hab weisse Dicher, griene Bande un eppes Schnurr!”
“Ha, ha, ha”, lacht die dicke Schweschder vun Escheputtel. “Sell iss en Eilaading fer dem Keenichsoh sei Dans un net fer den Marrick! Du kummscht net mit! Do, nemm en Bese un en Schtaablumpe un putz es Haus!”
Escheputtel iss arrig schee. Ihre Schweschdere sin awwer arrig hesslich. Die eene iss gross un darr, mit gschprutze Haar. Die annere iss glee un dick, mit graade Haar.
Escheputtel will der Keenichsoh sehne. “Ich helf dir”, saagt en gude Fee. Sie reecht die Dicher, Bande un Schnurr mit en Hexeschtang. Un bletzlich legt uff em Bett en wunnerbaare Dansfrack.
“Schtell zwee Glesser uff em Bodde”, saagt die gude Fee. Sie ennert sie in glessere Schuh. “Gross Dank”, saagt die Escheputtel frehlich, “nau kann ich aa zum Dans geh.”
Die gude Fee ennert en Karebs, weisse Meis in en Kutsch mit weisse Geil. “Kumm nooch eb Halbnacht widder Heem”, saagt die gude Fee.
Die Kutsch schtoppt var dem Keenichshaus. Die Escheputtel geht die Dreppe uff. Es Danzschtubb iss voll mit Leit un alle sin am danse.
“Sei so gut un dans mit mir”, saagt en yunge Mann. ‘Sis der Kennichsoh! Die Escheputtel un der Keenichsoh danse der ganze Owed. En glickliches Paar.
Der Keenichsoh froogt die Eschputtel viele Frooge, awwer die gebt ihn ken Antwadde. “Ich kann ihm net saage as ich aarm bin!” denkt die Escheputtel.
Ding, dong, ding, dong. “Ich muss Heem geh, ‘sis schier gaar Halbnacht!”, saagt die Escheputtel. “Schtopp, bleib do!” schreit der Keenichsoh, “Sei so gut, geh net!” Die Eschputtel tschumpt in ihr Kutsch un die Geil schpringe fatt.
Der Keenichsoh seht en glessere Schuh vun Escheputtel uff de Dreppe. “Ich bhald sell Schuh”, saagt er, “un ich such nach ihr!”
Ding, dong, ding, dong. “Oh Gott, ‘sis schunn Halbnacht”, saagt die Escheputtel. Ihr scheene Dansfrack ennert sich widder in Dicher un sie hockt sich uff en Karebs. Uff ihr Kopp sin en weisse Maus.
Uff em naegschde Daag kummt der Keenichsoh zu der Escheputtel ihr Haus. “Der Schuh basst mir!” saagt een Schweschder. “Ach, sei net so dumm”, saagt die annere Schweschder, “dei Fuss iss zu gross. Der Schuh basst mir!”
Die Escheputtel kummt in es Schtubb. “Sei so gut un browier der Schuh”, saagt der Keenichsoh. Der Schuh basst ihr fehlerfrei. Die Escheputtel un der Keenichsoh heiraate un lewe bis an ihr Lewesend glicklich un mitaus Druwwele.
Do iss en Audio Klip:
Liewwer Doug,
Sell isch awwer nomols ee’malig! I gratuliere nomols–Dei Arweet in d’r Mundart isch zu b’neide!
Scheenschde Grüsse aus’m Groβstädtele im Weschde vun PA duht Di un Dei Liewwe Alle nomols sende
Jim Kramer
Seller Pittsburgher Kerl
Liewwer Doug,
Du hoscht net gesagt wie der Keenigssohn rausgefunnene hot as der Schuh zu kleen war. Die wieschte Schwestern hen ihre Zehe oder Absetz mit em Messer abgeschnitte, um de Fiese in de Glasschuh zu passe. Die Daub sagt dem Keenigssohn: “Rucketi guh, rucketi guh, Blut is im Schuh”. Wenn Aschenputtel den Schuh angezooge het die Daub sagt “Rucketi guh, rucketi guh, keen Blut is im Schuh. Der Schuh is net zu kleen und die rechte Braut fierst Du heem”.
Gros Dank fer Dein Blog.
Manfred
(Een Mensch der Hochdeitsch kennt, awwer Pennsylvaanisch Deitsch schwetze lerne will.)
Manfred, ya du hoscht Recht! Ich hab so en Kinner Version iwwersetzt un in die Englische Schtick hot es selle Scene net gewwe. Awwer ich weess vun de Brieder Grimm as selle Scene bassiert.
Gross Dank fer dei Comment!
-Doug