Guder Daag Blog Leser! Selle Woch is eppes bassiert, as ich hab gedenkt nimmi bassiere waerre. Sell Blog hot sei 10,000 “Schlag”. Ich bin arrig erschtaunt mit sellem Blog, un vun dem Aafang aa. Ich hab sell Blog in Yenner 2009 aagfange fer zwee Reasons: 1. So as es eppes anneres uff em Internet gebt fer Leit Deitsch zu lese un heere, 2. So ich mei Deitsch yuuse kennt un es net verliere. Ich hab nimmi gedenkt as ich zwee Yaahre schpeeder noch am schreiwe sei waerre, awwer do bin ich, un ich bin arrig froh as ich do bin!
Do sin ee paar Facts vun em Blog:
1. Zur Zeit waar der Blog 10,225 Mol besucht.
2. Sell Poscht is mei 100. Poscht.
3. Ich hab 304 Comments grickt vun Leit, die in der ganze Welt wuhne. Leit vun Pennsylvaania, Nei Mexiko, Nevada, Michigan, Kanada, Deitschland, die Schweiz un viel annere Bletze!
4. Ee College Schtudent in Deitschland hot ihre Magisterschrift iwwer mei Deitsch un selle Blog gschriwwe!
Was am hatteste zu glaawe is, as so viel Leit vun so viel verschiddliche Bletze sell Blog lese. ‘Sis waerricklich unglaablich. Mei Blan is weiter zu schreiwe un ich browier alle Woch en neie Poscht zu schreiwe. Gross Dank an alle mei Leser un ich hoff as eich glee bissel Frehlichkeit griegt allemol as dihr der Blog lest.
Eppes Nooch! Selle Woch is Heilige Woch un sell meehnt zwee alde deitsche Traditions/Supersitions zu folye:
1. Uff em Griedunnerschdaag muss mer eppes grien esse!
2. Uff em Karfreidaag muss mer nix blanze un gaar nix mit em Grund schaffe!
Do is en Audio Klip: Dies un Das!
PA Dutch 101 
Onnittelen! 😀 Äh, isch meen naddierlisch: herdslische Glickwinsch aus Finnland!
Das iss so e scheenes Gefihl… Isch kenn’s aach: Wann isch midd meim Blog aangefang hann, hann isch aa gedenkt: mol gugge, wie lang isch das durschhalde kinnd. Unn jetz sinn’s schon dsweiehalb Johr! Unn es gibbd sogar e paar Leid, wo’s reschelmeessisch leese duun!
Isch kenn dei Blog noch nidd so aarisch lang, awwer isch find’s super, dass es Leid gibt, wo in em Dialekt blogge… do kann isch aach e bissje iiwe. :-} All mei aldi Verwandte, wo Bladd (“Platt” = Saarlännisch) geschweddsd hann, sinn schon dood (isch hann awwer noch eeni Tant, wo Schwiizertüütsch schweddsd), und mei deitschi Freind schbresche faschd all Hochdeutsch. (Im Saarland saachd man vun emme, wo Bladd oder e annere Dialekt redet: “der schweddsd”, unn vun eeme, wo Hochdeutsch redet: “der schbrischd”. Isch kann aa nidd meer “so rischdisch” schweddse, unn schreiwe geleerd hann isch’s naddierlisch nie. Awwer verschdiin kann isch’s gudd!)
Isch winsch dir unn deim Blog “many happy returns”! 🙂
Griiss,
‘s Julia
10,000 iss awwe gut (ich hab Dir schunt schier 75 Hits selewe Dir gewwe! 🙂 ). En gude Blog iss er! Mir iss’s eigfalle ass Du meh fer saage hoscht unn waerscht derfun fiel meh Comments fun de scheeni Leit wu bis yetz zu bang odde schei sinn uff Deitsch odde en ennliche Dialekt zer schreiwwe! Fiel Glick dermit — ne Aerwet schee geduh! Mir alle danke Dir ferschur!
bil ausme nadd-oscht NM